Gdy się martwimy jesteśmy smutni i nawet często dogłębnie się nad tym
nie zastanawiamy.Nie analizujemy tego dlaczego jesteśmy smutni.Czasem
to takie błachostyki,że szkoda słów.Martwimy się takimi głupimi
rzeczami, że z czasem staje się to naszym stylem życia.Haha oj tak, na
bank jest ktoś taki kto marudził z byle jakiego powodu.A gdyby się tak
głębiej nad tym zastanowił to od razu stwierdziłby, że marudzenie jest
bez sensu.Nie marudź, bo wtedy w ogóle się nie uśmiechasz! Ba przy
poznawaniu dziewczyny/chłopaka to prawdziwe samobójstwo.Wyobrażacie
sobie dziewczyny,że spotykacie się z chłopakiem, który tylko
narzeka?Ciekawy jest zapewne :D .Nas mężczyzn też za bardzo taka
dziewczyna by nie zainteresowała.No chyba,że chodzi o sprawy łóżkowe i
jest piękna :) Ale chodzi mi o takie zwykłe poznawanie.W ogóle jak już
taką osobą jesteś to spójrz na zainteresowanie Tobą znajomych.Osobie
marudnej wiecznie coś nie pasuje i to odpycha.Gdy przyjdzie Ci powód
do marudzenia zamień to w żart.Popłaca :)